Projektirao ju je budimpeštanski arhitekt Ivan Lay 1912. godine. U vrijeme svoje gradnje, Glavna poštanska palača u Osijeku, bila je jedna od najsuvremenije opremljenih poštanskih zgrada u ovom dijelu Europe. Ugaoni položaj zgrade naglašen je trapezoidnim tlocrtom i simetričnim izgledom centralnog dijela pročelja. Glavni portal je dekorativno oblikovan, rađen s punim oblicima od fino obrađenih kamenih blokova, a kameni pilon u sredini portala uljeva se u svod ulaznog hola. Secesijski karakter pročelja očituje se u rasterskom oblikovanju otvora i obradi zidnog plašta. Horizontala zgrade naglašena je širokim kordonskim vijencem, dok vertikalu čine okomite osi prozora . Pročelje završava valovitim kamenim zabatima na vrhu zgrade. Unutrašnjost je diskretno ukrašena i strogo funkcionalna. Centralna dvorana za prijem stranaka rađena je bogato i dekorativno. Oblik dvorane je tlocrtno izveden kao nepravilan šesterokut s stupovima, bogato ukrašen kapitelima komponiranim od stiliziranih prikaza ptica, koje ispod raširenih krila imaju antropomorfne maske ljudskih glava. Strop krase dekorativni vijenci izvedeni u štuku. Na zgradi pošte upečatljive su velike neraščlanjene plohe s jednostavnim izbočinama u obliku vijenaca između prvoga i drugoga kata ispod kojih se nalaze motivi ornamenata. Glavni ulaz smješten je na uglu zgrade. Vijenci između trećega kata i potkrovlja stvaraju dojam odvojenosti katova, no unutrašnji prostor se visinom proteže kroz obje etaže. Potreba za toliko visokim prostorom postojala je zbog telefonske i telegrafske centrale s vrlo visokim uređajima. Unutrašnji zidovi ne sadrže ornamente, no ipak vidimo neka obilježja secesije kao što su štukature organskih oblika na stropu i na kapitelima. Zgrada je reprezentativni primjer zrele mađarske secesije.
